Perpisahan Terasing

Kebetulan tadi Aman datang (cousin Cik Qaseh). Lepak jap ngan die n Kimi kat cafe bawah sementara tunggu En. Nage abes kursus. Nak makan kat bawah katenye, sebab kat atas kene berebut-rebut. En. Nage ni bukannye suke rebut-rebut ni, t die kalah. Hahahaha....


Dalam dok seronok-seronok dah setengah hari dah, tetibe dapat berita yang tak best pulak.. huhu.. Nape sekarang? Nape tak nanti-nanti je? Adoyaiii.....Sedih arrrr....sob sob sob...


Baru je bukak getah bungkusan nasi lemak, belum lagi bukak bungkusan nasi lemak tu...tup-tup mesej masuk..."sayang...abang dapat dah surat tukar ke HKL"...Cik Qaseh terus stop. Jangan kate makan, bukak getah pun tak abes...Ya Allah, nape cepat sangat mase berlalu? Cik Qaseh terus diam 1000 bahasa. Mesej pun tak jawab. Bukan tak nak jawab, tapi kehilangan kata-kata untuk menjawab...


Terus Cik Qaseh berfikir...tak bestnye dah jauh pas ni. Dah tak de lah nak gi makan sesame pasni kalau tak, bekpes berdua, lunch berdua, datang keje sesame, balik keje pun sesame. Macam mane ni??? Ermm....Cik Qaseh pun isau gak die kat sane...bukan isau sebab En. Nage tak boleh berdikari sendiri tapi isau sebab banyak benda....huhuhu....


Cik Qaseh tau mungkin ini yang terbaik untuk En. Nage. Biar die mulakan kehidupan yang baru di tempat yang baru. Tutup dan buang buku lame, bukak n jage buku baru baik-baik. Cik Qaseh  akan doakan yang terbaik untuk En. Nage. Moga-moga En. Nage tetap iman kat sane....Cik Qaseh tau, banyak cabaran yang En. Nage kene tempuhi kat sane...Kalau hati tak kuat dan kalau iman senipis bawang, memang tak kan kemane lah jawabnye.......


En. Nage, pengalaman yang lepas sebenarnye adalah satu pengajaran buat kite. Kalau tak de pengalaman macam mane kite nak belajar dari kesilapan.....Nobody is perfect but try to be the best....


Waaaarargghhhhh.....nak nangis sebenarnye......

p/s: boleh ke Cik Qaseh nak bertahan ni??? huhuhuhu......